Η εκδρομή της έκτης τάξης

από τον μαθητή "Βασίλη Α." 

  Την περασμένη Τρίτη η Έκτη τάξη επισκέφτηκε ένα ελαιοτριβείο στο Αβδού Πεδιάδος για να παρακολουθήσουν την διαδικασία για να γίνει το λάδι. Εκεί κεράστηκαν γλυκά και παξιμάδια με ελαιόλαδο. Τα θυμάμαι και μου τρέχουν τα σάλια!

 Ύστερα επισκεφτήκαμε το Κράσσι ,ένα χωριό με παλαιά σπίτια και αξιοθέατα. Κάναμε βόλτες και είδαμε παρότι παλαιά,  όμορφα σπίτια και φανταστικούς πέτρινους δρόμους.

Επίσης βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες. Δυστυχώς κάτσαμε για μισή ώρα... αλλά μετά αναχωρήσαμε για το μοναστήρι της Παναγίας Κεράς !

Εκεί μια μοναχή μας είπε για την ιστορία μιας θαματουργής εικόνας, όπου ένας ξένος επιχείρησε να την πάρει τρεις φορές αλλά χωρίς επιτυχία. Επίσης, πολλά χρόνια πριν, κάποιοι νεαροί έκλεψαν τα διαμάντια της εικόνας αλλά ξανά τα διαμάντια επέστρεψαν στην εκκλησία…

Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε ένα κρυφό σχολείο που βρισκόταν εκεί. Ήταν μικρό και μέσα υπήρχε μια παιγμένη βόμβα.

Τέλος, φτάσαμε στο σχολείο κουρασμένοι… αλλά ενθουσιασμένοι! Α! και.. τώρα θυμήθηκα κάτι τελευταίο..!

Στο λεωφορείο γινόταν της τρελής!!! Μέχρι και εξομολογήσεις αγάπης.

Αυτή η εκδρομή ήταν φανταστική!

Το ράγκμπι

απο τους "ανινεχνευτές 3000"


   Το ξέρουμε, άγριο άθλημα, αλλά ας δούμε πως άρχισε να παίζεται το ράγκμπι.
    Το ράγκμπι ή ράγκμπι φούτμπολ είναι ένα διαδεδομένο, πολύ παλιό ομαδικό άθλημα, το οποίο παίζεται από ανδρικές ομάδες και από το 1982 κι από γυναικείες. Υπάρχει το παιχνίδι με ομάδες των 15 παικτών (ράγκμπι γιούνιον), αλλά είναι διαδεδομένες επίσης μορφές ράγκμπι με 

ομάδες 13 παικτών (ράγκμπι λιγκ) και 7 παικτών (σύντομης διάρκειας). Το άθλημα έχει κοινή καταγωγή με το ποδόσφαιρο, ενώ από το ράγκμπι έχουν προέλθει διάφορα άλλα αθλήματα, που αποτελούν τοπικές παραλλαγές του. Πιο γνωστά είναι το αμερικάνικο ποδόσφαιρο και το αυστραλιανό ποδόσφαιρο. Το ράγκμπι είναι ολυμπιακό άθλημα. Το Ράγκμπι αποτελεί μετεξέλιξη της μορφής ποδοσφαίρου που παιζόταν στις αρχές του ΙΘ΄ αιώνα στο φημισμένο ιδιωτικό σχολείο (public school) που υπάρχει ακόμη και σήμερα στην ομώνυμη πόλη της Αγγλίας. Το σχολείο του Ράγκμπι, όπως και άλλα φημισμένα σχολεία της ίδιας κατηγορίας (λ.χ. Ίτον, Γουΐντσεστερ) είχε τους δικούς του ιδιαίτερους κανόνες που δεν ήταν γραπτοί, αλλά είχαν καθιερωθεί στην πράξη από τους μαθητές. 
   Ιδιαιτερότητα του ποδοσφαίρου του Ράγκμπι ήταν ότι ο παίκτης μπορούσε να πιάσει την μπάλα με τα χέρια και να τρέξει, κρατώντας την, προς το αντίπαλο τέρμα. Το πιάσιμο της μπάλας με τα χέρια δεν ήταν, τότε, ιδιαίτερα ασυνήθιστο, αλλά οι άγραφοι κανόνες που τηρούνταν στα άλλα σχολεία όριζαν ότι, αν έπιανε τη μπάλα με τα χέρια, ο παίκτης μπορούσε μόνον να σουτάρει (στήνοντας τη μπάλα ή αφήνοντάς την να πέσει στο έδαφος και κλοτσώντας την καθώς 
αναπηδούσε) και όχι να προχωρήσει προς το αντίπαλο τέρμα.

   Στα τέλη του ΙΘ΄ αιώνα διαδόθηκε η πληροφορία ότι ο πρώτος που, παίζοντας ποδόσφαιρο στο σχολείο του Ράγκμπι, παραβίασε τους παραδοσιακούς κανόνες τρέχοντας με την μπάλα προς το τέρμα (κάτι που, υποτίθεται, οδήγησε στη γέννηση μιας νέας μορφής ποδοσφαίρου) ήταν ο τότε μαθητής του σχολείου Γουΐλιαμ Γουέμπ Έλις. Αυτό υποτίθεται ότι έγινε το 1823, γι’ αυτό και το 1923 γιορτάστηκε η «εκατονταετηρίδα» του αθλήματος.

                                                                                                         ΠΗΓΗ: WIKEPEDIA

Εγκαίνια της έκθεσης προσωπικοτήτων της μη βίας

από τον μαθητή Δημήτρη Α.


   Την Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου του2013 ήμουν στην έκθεση των προσωπικοτήτων της μη βίας, στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου.
Εκεί υπήρχαν πόστερ για τους ανθρώπους αυτούς όπως :Ο Μαχάτμα Γκάντι, ο Μαρτίνος Λούθηρος κ.α. Κάποιοι άνθρωποι μίλησαν σχετικά με τη μη βία ενώ κάποιες προσωπικότητες της μη βίας 

υπήρχαν σε βίντεο και έστειλαν στο κοινό χαιρετισμούς και είπαν δυο λόγια σχετικά για τη γιορτή αυτή .
  Επίσης ο διευθυντής μας κ. Νίκος είπε για τα σεμινάρια που παρακολούθησε για τη μη βία. Μαθητές της Β τάξης παρουσίασαν ένα θεατρικό δρώμενο "Ο δρόμος του αλατιού" παρμένο από τη ζωή του Μαχάτμα Γκάντι .Η χορωδία του σχολείου μας τραγούδησε μερικά τραγούδια για την ειρήνη .
Ήταν μια πολύ ωραία γιορτή!           

Ο Λούις και η επιστήμη του

από τον μαθητή "Λευτέρη Κ"

  Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μωρό που τον λέγανε Λούις. Ένα βράδυ η μητέρα του τον άφησε σε ένα ορφανοτροφείο γιατί δεν μπορούσε να τον φροντίσει. Χτύπησε την πόρτα δυο φορές , τον άφησε και έφυγε. Μια κυρία άνοιξε την πόρτα τον είδε και τον πηρέ μέσα. Ύστερα από 12 χρόνια 

ο Λούις μεγάλωσε. Κάθε μέρα έδινε συνεντεύξεις για να τον υιοθετήσουν. Ο Λούις είχε κόλλημα με την επιστήμη. Μια μέρα ο Λούις ήθελε να φτιάξει μια μηχανή του χρόνου για να πάει στο παρελθόν να δει την μαμά του. Όταν την έφτιαξε πήγε να την δοκιμάσει αλλά δεν πρόλαβε γιατί είχε ένα διαγωνισμό με σχέση την επιστήμη. Όταν ήρθε η σειρά του να παρουσιάσει τη μηχανή του χρόνου ένα μαγικό καπέλο ήρθε και του χάλασε το μηχάνημα που είχε φτιάξει. Όταν ο Λούις πήγε να το βάλει μπροστά του χάλασε. Ύστερα πήγε στη ταράτσα του ορφανοτροφείου και έκλαιγε. 
  Αργότερα ένα παιδί τον είδε και τον ακολούθησε. Ανέβηκε στην ταράτσα να δει τι έγινε. Ο Λούις του είπε οτι  είναι άχρηστος και το παιδί του απάντησε οτι δεν είναι, ένα μαγικό καπέλο του το χάλασε. Του είπε να πάει στον διαγωνισμό και να φτιάξει ξανά την μηχανή. Ο Λούις δεν ήθελε γιατί θα συνέβαινε το ίδιο. Το παιδί ήταν από το μέλλον και όταν του τό'πε δεν τον πίστεψε. Τότε το παιδί πιάνει τον Λούις και τον ρίχνει κάτω στο δρόμο. Όταν έπεφτε ο Λούις κάτι τον σταμάτησε. Ήταν ένα όχημα για να πηγαίνεις στο παρόν και στο μέλλον. Τότε ο Λούις πίστεψε το παιδί και πήγανε στο μέλλον. Όταν είδε πώς ήταν το μέλλον, ήθελε να πάει να δει την μαμά του. Το παιδί τον πήγε και ο Λούις κατέβηκε να την δει. Μετά   ένιωσε μέσα του ότι δεν πρέπει. Τον πήγε στο παρόν και μια οικογένεια τον υιοθέτησαν. Ο Λούις ήταν περήφανος για τον εαυτό του.

Τα πλεονεκτήματα του έτοιμου και του σπιτικού φαγητού

από τους μαθητές Γιάννης Φ. και Μανώλης Γ.

Όλοι πιστεύω πως ξέρουμε ότι το σπιτικό φαγητό είναι πιο υγιεινό από το έτοιμο. Μπορεί όμως να το ξέρουμε ότι είναι έτσι αλλά μάλλον σε όλους μας αρέσει πιο πολύ το έτοιμο φαγητό. Τελικά, τι είναι καλό να ακολουθούμε, αυτά που μας αρέσουν ή αυτά που πρέπει;

Εδώ υπάρχουν τα πλεονεκτήματα του σπιτικού και του έτοιμου 
φαγητού:

Τα πλεονεκτήματα του σπιτικού φαγητού:

Τα πλεονεκτήματα του σπιτικού φαγητού:
·Είναι πολύ πιο υγιεινό.
·Ξέρουμε τι υλικά έχει το φαγητό ενώ στο
έτοιμο δεν ξέρουμε.
·Δεν έχει συντηρητικά και διογκωτικές ύλες.Γ

· Γνωρίζουμε την ποιότητα των υλικών

·Ο τρόπος που ψήνονται είναι ο καλύτερος τρόπος ψησίματος

Aς δούμε τώρα και τα πλεονεκτήματα του έτοιμου φαγητού:

·Είναι γρήγορο.
·Έχει πολύ μεγάλη ποικιλία.
·Είναι πολύ νόστιμο.
·Αγοράζοντας από έξω ενισχύεται η τοπική οικονομία.
·Το φαγητό από έξω πετυχαίνει πάντα.(δεν
χρειάζεται να ξαναμαγειρέψεις).
·Ευνοείται η κοινωνικότητά μας, αφού δίνει την αφορμή γιακοινωνικές επαφές.

Αυτά είναι τα πλεονεκτήματα του έτοιμου φαγητού. Βλέπετε, όλα τα πράγματα έχουν δύο όψεις!

Ελπίζω να διαλέξετε το σωστό!

Το φαράγγι της Σαμαριάς, ένας εθνικός δρυμός

από τον μαθητή Βασίλη Η.

 Μιας και ζούμε στην Κρήτη καλό θα είναι να ξέρουμε ποια μέρη μπορούμε να επισκεφτούμε ένα από τα πιο όμορφα είναι το φαράγγι της Σαμαριάς…..
  Το φαράγγι της Σαμαριάς βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Χανίων. Το μήκος είναι 16 χιλιόμετρα. Κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο έρχονται για να διασχίσουν περπατώντας το φαράγγι από το Ομαλό μέχρι την Αγία Ρούμελη.

 Είναι ίσως το δεύτερο μεγαλύτερο σε μήκος φαράγγι της Ευρώπης. Εκεί υπάρχουν 32 είδη θηλαστικών, το πιο γνωστό από τα οποία είναι ο κρητικός αίγαγρος γνωστός και σαν κρι-κρι, 3 είδη αμφίβιων και 11 είδη ερπετών. Επίσης υπάρχουν και 199 είδη πουλιών. Έχει αναγνωριστεί πολλές φορές στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.
  Καλό θα είναι να επισκεφτούμε το φαράγγι και όποιοι μπορούν να… το περάσουν

Οι χρωματιστοί λόφοι

από τη μαθήτρια  Μαρία Στ.

 Όσο και αν αυτά τα χρωματιστά τοπία μοιάζουν με ιμπρεσιονιστικά έργα τέχνης η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Δεν είναι ζωγραφική αλλά..
φωτογραφίες μιας τοποθεσίας που υπάρχει και βρίσκεται στο χωριό Nantaizi, στην επαρχία Gansu της Κίνας.

  Πρόκειται για ένα

μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο, γνωστό και ως «Danxia landform». Danxia σημαίνει «ρόδινο σύννεφο» και είναι ένας σχηματισμός που δημιουργείται από κόκκινο ψαμμίτη που έχει διαβρωθεί με την πάροδο του χρόνου, σε μια σειρά από βουνά που περιβάλλονται από απότομους βράχους και ασυνήθιστους βραχώδεις σχηματισμούς.
Η γραφική περιοχή, η οποία είναι το σπίτι πολλών ναών, είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε τουρίστες που έρχονται από όλο τον κόσμο για να πειστούν με τα ίδια τους τα μάτια ότι.. υπάρχει!
  Η Επιτροπή Παγκόσμιας Κληρονομιάς αποφάσισε να συμπεριλάβει το φαινόμενο Danxia landform της Κίνας στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς την 1η Αυγούστου του 2010.

 Πηγή: http://web-parrot.blogspot.gr/2012/11/danxia- landform.html                                                                    

 

Τα παλικάρια (ένα έθιμο των Φώτων)

από το μαθητή  Δημήτρη Μ.

   Την παραμονή των Φώτων παρουσιάζεται το έθιμο με τα «παλικάρια», στο Δημοτικό Διαμέρισμα Λευκοχωρίου του Δήμου Μινώα Πεδιάδος.
Όλες οι νοικοκυρές του χωριού μαγειρεύουν τα λεγόμενα ως παλικάρια. Μέσα σε κατσαρόλα που περιέχει μόνο νερό βάζουν στάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, φακές, κουκιά, ρεβύθια, φασόλια και

ό,τι άλλο είδος όσπριου έχουν στα σπίτια τους.
Από αυτό το φαγητό τρώει όλη η οικογένεια, επίσης όλα τα οικόσιτα ζώα, οι αγελάδες, τα κατσίκια, και οι κότες. Επίσης από το ίδιο φαγητό πετούν στα χωράφια για να φάνε τα πουλιά. Όταν τα σκορπούν στα χωράφια, λένε «Φάτε πουλιά χορτάσετε και τον θεό δοξάσετε». Όταν ταΐζουν τα ζώα στο στάβλο με αυτό το φαγητό, πρέπει να φύγουν γρήγορα και να μην ακούσουν γιατί όπως λένε όταν τα ζώα τρώνε τα «Παλικάρια» μιλάνε μεταξύ τους και αν σταθείς να ακούσεις τις ομιλίες τους θα πετρώσεις.
Αυτό το φαγητό το τρώνε οι άνθρωποι την παραμονή των Φώτων για να πιουν τον μεγάλο αγιασμό την επόμενη ημέρα.

Συγχρονισμένη κολύμβηση (ένα αλλιώτικο άθλημα)

από τη μαθήτρια Άρτεμις Τζ.

   Η συγχρονισμένη κολύμβηση είναι άθλημα του υγρού στίβου και εμφανίζεται για πρώτη φορά, σαν «δραστηριότητες ψυχαγωγίας μέσα στο νερό», από την Αυστραλέζα κολυμβήτρια Annette Kellerman (1886-1975) η οποία περιόδευε στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάνοντας ακροβατικά σε μία δεξαμενή με νερό και αργότερα 

από την Αμερικανίδα ηθοποιό Esther Williams, η οποία εκτελούσε «μπαλέτο μέσα στο νερό» σε πολλές ταινίες.
Σαν οργανωμένο άθλημα, αναπτύχθηκε μετά το 1950 και αναγνωρίστηκε από την FINA το 1952, με τους πρώτους διεθνείς αγώνες, που διοργανώθηκαν το 1955 (Παναμερικανικοί).
Έγινε επίσημο ολυμπιακό αγώνισμα στο Λος Άντζελες το 1984 με το ατομικό και το αγώνισμα των δυο ατόμων (ντουέτο). Τα ίδια αγωνίσματα ίσχυαν μέχρι την Ολυμπιάδα της Ατλάντα το 1996 όπου και αντικαταστάθηκαν με τον ομαδικό των 8 αθλητριών. 
 Σε όποιον το παρακολουθεί από μακριά, φαίνεται εύκολο και απλό άθλημα. Στην πραγματικότητα όμως, απαιτεί πολύ μεγάλη προσπάθεια, σκληρή προπόνηση, δύναμη και αντοχή, αφού οι αθλήτριες βρίσκονται κάτω από το νερό για πολύ ώρα, κάνοντας χορευτικές ασκήσεις. 
Σαν άθλημα έχει κανονισμούς όπως όλα τα αθλήματα. Οι κολυμβήτριες κάνουν τις ασκήσεις τους μέσα στο νερό, σύμφωνα με τη μουσική που παράγουν ειδικά μηχανήματα για να ακούγεται κάτω από το νερό, και κρίνονται από την κριτική επιτροπή. Οι αθλήτριες εκτελούν 2 ασκήσεις μπροστά στους κριτές: μία τεχνική και μία ελεύθερη. Το άθλημα είναι αποκλειστικά για γυναίκες και χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες 

1. Το ατομικό
 

2.Τα ζευγάρια (ή ντουέτο)
 

3.. Το ομαδικό
 




    Στην Ελλάδα οι προσπάθειες για την ανάπτυξη της συγχρονισμένης κολύμβησης άρχισαν από το 1985.
Το 1989 η Κολυμβητική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΚΟΕ) πήρε την απόφαση να αναπτύξει το άθλημα αυτό στη χώρα μας σε εθνικό επίπεδο. Άρχισε λοιπόν μία προσπάθεια με διακεκριμένες αθλήτριες από διάφορα μέρη της Ελλάδας, όπως ο Βόλος - Κρήτη - Θεσσαλονίκη - Αθήνα, Έτσι δημιουργήθηκαν οι πρώτες Εθνικές Ομάδες.
Το 1990 πραγματοποιείται το Α΄ Πρωτάθλημα Συγχρονισμένης κολύμβησης στην Αθήνα.
Το 1991 έρχεται στην Ελλάδα , η Ελληνικής καταγωγής πρωταθλήτρια Ρωσίας, Χριστίνα Θαλασσινίδου, η οποία στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες που έγιναν στην Αθήνα την ίδια χρονιά κερδίζει το ασημένιο μετάλλιο , κάτι πρωτόγνωρο στον χώρο του υγρού στίβου. Συγχρόνως το 1992 έχουμε την μεγάλη επιτυχία της Χριστίνας Θαλασσινίδου στην Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης όπου κατέλαβε την 6η θέση.
   Σήμερα όλο και περισσότερα κορίτσια ασχολούνται με το άθλημα αυτό, ενώ γίνονται προσπάθειες να ασχοληθούν και αγόρια μ’ αυτό.

Πηγή:  Βικιπαίδεια

Η χειροσφαίριση (χάντμπολ)

από τη μαθήτρια  Ιωάννα Δ. 

   Η χειροσφαίριση είναι ομαδικό άθλημα, το όποιο παίζεται με άντρες και γυναικείες χειροσφαίριση διαθέτει στοιχεία από όλα τα αθλήματα. Πιο πολύ από  το ποδόσφαιρο με αδιαφορία ότι το χάντμπολ  παίζεται με τα χέρια. Οι παίχτες στο ποδόσφαιρο είναι περισσότεροι από  τους παίχτες του  χάντμπολ. Η διάρκεια του αγώνα χωρίζεται σε δυο ημίχρονα που διαρκεί

τριάντα λεπτά το ένα. Ανάμεσα στα δυο ημίχρονα υπάρχει μια διακοπή δεκαπέντε λεπτά. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να επιτευχθούν τέρματα με νικήτρια ομάδα  να είναι εκείνη που πετυχαίνει τα πιο πολλά από αυτά.

ΚΑΝΟΝΕΣ

Ο βασικός κανόνας  είναι να σταλεί η μπάλα στο τέρμα της αντίπαλης ομάδας. Αυτό γίνεται με την χρήση των χεριών. Οι παίχτες που πραγματοποιούν  επίθεση δεν επιτρέπεται να κρατηθεί η μπάλα στα χεριά πάνω από τρία δευτερόλεπτα, αλλά δεν υπάρχουν χρονικά όρια όταν παίζεται πάνω κάτω. Κάνεις εκτός από τον τερματοφύλακα δεν μπορεί να στέκεται στην περιοχή της εστίας. Μπορεί όμως να μπει ο επιτιθέμενος παίκτης, όταν πραγματοποιεί το λεγόμενο πέταγμα, δηλαδή πήδημα προς τα μπρος, χωρίς να ακουμπήσει στο έδαφος, για να πετάξει την μπάλα στα δίχτυα, που είναι και η πιο θεαματική στιγμή του παιχνιδιού.    ΙΣΤΟΡΙΚΑ  ΣΤΟΙΧΕΙΑ

  Η χειροσφαίριση έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα  Με κάποιες διαφορές από τη σημερινή του μορφή εμφανίστηκε στη Δανία τη Γερμάνια και την Τσεχοσλοβακία στα τέλη του 19ου αιώνα. Η πρώτη εμφάνιση του αθλήματος σε Ολυμπιακούς Αγώνες έγινε επίσημα το1972, στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου. Το 1979  η Ελληνική Ομοσπονδία , γνωστότερη με το αρκτικόλεξο ΟΧΕ. Δυο χρόνια νωρίτερα, το 1977 στο Αμύνταιο έγινε ο πρώτος αγώνας.                                        

                                                                        

Πηγές: http://el.wikipedia.org  και  http://clubs.pathfinder.gr/handball/136887

Ζωγραφική

από τη μαθήτρια Μιγκένα Χ.

 Η ζωγραφική ανήκει στις καλές τέχνες και είναι η τέχνη της παραγωγής ή αναπαράστασης μίας πραγματικής ή φανταστικής εικόνας, μέσω προσωπικής εργασίας, με την βοήθεια φυσικών η ηλεκτρονικών μέσων.

Τα παλαιότερα γνωστά έργα ζωγραφικής ανακαλύφθηκαν από σπηλαιολόγους στο 

Γκροτ Σωβέ (Γαλλικά: Chauvet) στην Γαλλία το 1994. Οι ζωγραφιές αυτές, που απεικονίζουν ζώα και κυνηγούς θεωρούνται από ορισμένους παλαιοντολόγους, ότι είναι περίπου 32.000 ετών. Είναι χρωματισμένα με κόκκινη ώχρα και μαύρο.

Σήμερα οι άνθρωποι χρησιμοποιούν είδη χρωμάτων όπως για παράδειγμα ξυλομπογιές, μαρκαδόρους κτλ. Όταν κάποιος ζωγραφίσει κάτι χρησιμοποιεί μέσα δημιουργίας και σχημάτων  το πινέλο, το μολύβι κ.α. Έτσι η ζωγραφική ανήκει στις καλές τέχνες και είναι η τέχνη της παραγωγής ή αναπαράστασης μιας πραγματικής εικόνας.

  Μπορούμε επίσης να ζωγραφίσουμε σε υλικά όπως είναι το χαρτί, το ύφασμα και πολλά άλλα ακόμη. Οπότε βλέπουμε ότι η ζωγραφική είναι ένα είδος ποίησης που βλέπεις αλλά δεν ακούς. 

  Σε μερικούς ανθρώπους αρέσει η ζωγραφική, ως χόμπι ή και ως επάγγελμα..

Πηγή: Βικιπαίδεια

Η ιστορία της σοκολάτας (yummy….)

από τη μαθήτρια  Άρτεμις Τζ.
   
  Μάθε τι περιέχει η σοκολάτα και δεν μπορεί να αντισταθεί κανείς!!!
  Η ιστορία της σοκολάτας στην Ευρώπη ξεκινάει με την ανακάλυψη της Αμερικής, πριν από 500 περίπου χρόνια. Μέχρι τότε οι κάτοικοι της Ηπείρου μας, δεν ήξεραν τίποτα για το συναρπαστικό αυτό φυσικό και απολαυστικό προϊόν, που έμελλε να γίνει

με τα χρόνια η πιο αγαπημένη γεύση μικρών και μεγάλων. Η σοκολάτα είναι από τα πιο βασικά συστατικά στην ζαχαροπλαστική σε γλυκά παγωτά και μπισκότα. Η σοκολάτα ονομάζεται επίσης και ζεστό ρόφημα. O πρώτος Ευρωπαίος που Θεωρείται ότι ανακάλυψε και έφερε το κακάο στην Ευρώπη είναι o Hernando Cortez.

ΤΟ ΚΑΚΑΟΔΕΝΤΡΟ
 
 Το κακαόδεντρο είναι ένα τροπικό δέντρο το οποίο για αναπτυχθεί χρειάζεται ζέστη και υγρασία. Το ύψος του φτάνει 7-8 μέτρα , έχει πυκνή φυλλωσιά και πρέπει να περά σουν 4 χρόνια για να δώσει καρπούς . Κάθε δέντρο παράγει κατά μέσο όρο 20 με 30 καρπούς το χρόνο από τους οποίους συλλέγονται 2 κιλά κόκκοι κακάο.
ΥΓΕΙΑ
Τελικά η σοκολάτα δεν κάνει και τόσο κακό! Βοηθάει στην καταπολέμηση του άγχους, οι ψυχολόγοι τη συνιστούν σε παιδιά που βρίσκονται σε περίοδο εξετάσεων.
 
ΕΙΔΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ
 
 Κουβερτούρα (πικρή) 
 Σοκολάτα υγείας(σκούρα) 
 Σοκολάτα γάλακτος 
 Αμυγδάλου 
 Λευκή 
 Μαύρη
 
 Τα είδη σοκολάτας εξαρτώνται από την περιεκτικότητα σε: Κακάο - στερεά Βούτυρο κακάο Ζάχαρη Γάλα 
Πρόσθετους ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα, φουντούκια) 
Πρόσθετα άλλα υλικά (σταφίδες, διογκωμένο ρύζι κλπ) 

 ΠΗΓΕΣ: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ   Micro-cosmos.uao.gr

Επιτραπέζια αντισφαίριση

από το μαθητή  Γιάννη Σ.

   Η επιτραπέζια αντισφαίριση ή αλλιώς πινκ πονκ είναι ένα πολύ δημοφιλές παιχνίδι. Η καταγωγή της είναι από την Κορέα. Παίζεται σε εσωτερικό χώρο και χρειάζεσαι ένα τραπέζι μήκους 275cm, πλάτους 152,5cm και ύψους 76cm. Επίσης χρειάζεσαι ρακέτες του πινκ πονκ (δύο ή περισσότερες) και μπαλάκια του πινκ πονκ. Όταν έχεις

τραπέζι χρώματος μπλε, χρειάζεσαι πορτοκαλί μπαλάκι για να παίξεις και όταν έχεις πράσινο τραπέζι, χρειάζεσαι άσπρο μπαλάκι γιατί με αυτόν τον τρόπο βλέπεις το μπαλάκι πιο καλά. Αφού πάρεις όλα αυτά τα πράγματα, πρέπει να ξέρεις πως παίζεται το παιχνίδι. Η αρχή του παιχνιδιού ξεκινάει με το σερβίς γι' αυτό και θα μιλήσουμε για το σερβίς και τη σειρά στα σερβίς. Στο παιχνίδι ένας πόντος ξεκινάει με τον παίχτη που θα σερβίρει την μπάλα. Για να κάνεις σερβίς πρέπει να χτυπήσεις το μπαλάκι με τη ρακέτα σου στη δικιά σου περιοχή και μετά να αναπηδήσει στην περιοχή του αντιπάλου σου. Στη συνέχεια πρέπει να στέλνεις το μπαλάκι μόνο στη μεριά του αντιπάλου σου. Όπως είπα και πριν θα σας πω και για τη σειρά τους. Δηλαδή η σειρά στα σερβίς αλλάζει ανά δύο πόντους. 
   Αυτά είχα να σας πω. Κατά τη γνώμη μου το πινκ πονκ είναι ένα απίθανο παιχνίδι.

Πληροφορίες :ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Η ασθένεια της Σαλμονέλας

από την μαθήτρια Μαρία Π.

Πιστεύω πως όλοι έχετε ακούσει τη λέξη ‘’Σαλμονέλα’’ αλλά απλά, δεν ξέρετε τι σημαίνει. Ήρθε η ώρα να μάθετε!

Η Σαλμονέλα είναι το όνομα μιας ομάδας βακτηριδίων που προκαλούν κάποιες ασθένειες στο στομάχι και στα έντερα. Υπάρχουν διάφορα είδη Σαλμονέλας τα οποία προκαλούν διάφορες ασθένειες τις. Συνολικά τις ασθένειες αυτές τις ονομάζουμε Σαλμονέλωση.

Οι δύο σημαντικότερες κατηγορίες είναι η μη τυφική και η τυφική Σαλμονέλα. Η μη τυφική χαρακτηρίζεται από πυρετό και πόνους στη κοιλιά. Συνήθως όμως, άτομα με την ασθένεια αυτή αναρρώνουν μετά από 4-7 μέρες χωρίς να χρειάζονται ιατρική περίθαλψη. Η μη τυφική είναι λίγο πιο ήπια από την τυφική Σαλμονέλα.

Η τυφική Σαλμονέλα χαρακτηρίζεται από πονοκεφάλους, ψηλό πυρετό, δεν έχουν όρεξη για φαγητό και παρουσιάζουν ταυτόχρονα και άλλα συμπτώματα σε ολόκληρο το σώμα. Η ασθένεια αυτή προσβάλει όλο το σώμα έτσι ώστε να είναι πολύ επικίνδυνη, μέχρι και θανάσιμη για εμάς.

Ορίστε κάποιοι τρόποι για να προφυλαχθούμε:

·       Όλα τα προϊόντα, τα λαχανικά και τα φρούτα πρέπει να πλένονται καλά πριν την κατανάλωσή τους.

 ·     Τα ωμά φαγώσιμα πρέπει να μην έρχονται σε επαφή με τα ψημένα για να μην επιμολύνονται. Τα χέρια πρέπει να πλένονται πάντοτε καλά, όπως επίσης  όλα τα μαγειρικά σκεύη. 

 ·      Τα άτομα που έχουν μολυνθεί από τη Σαλμονέλα δεν πρέπει να προετοιμάζουν και να μαγειρεύουν φαγητό μέχρι που να είναι σίγουροι ότι δεν είναι πλέον φορείς του μικροβίου.

·       Πρέπει να πλένονται καλά τα χέρια μετά την επαφή με ζώα.

  Τώρα που μάθαμε, καλό θα είναι να αρχίσουμε να προφυλασσόμαστε!

  

Πηγή: http://www.medlook.net/kids/salmonela.asp

Παγκόσμια ημέρα σκέψης

από τον μαθητή Μανώλη Γ.
 

  Η Παγκόσμια Ημέρα Σκέψης είναι μια Προσκοπική και Οδηγική εκδήλωση. Γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 1926 στις22 Φεβρουαρίου, σε ανάμνηση της γέννησης του ιδρυτή του Προσκοπισμού Λόρδου Μπέϊντεν - Πάουελ (22/2/1857).

Την ημέρα αυτή οι Πρόσκοποι και οι Οδηγοί συλλογίζονται για τις αξίες των οργανώσεών τους, αποστέλλουν τις ευχές σε όλους όσοι ανήκουν στη μεγάλη αυτή παγκόσμια οικογένεια και πραγματοποιούν εράνους για να βοηθήσουν προσκόπους και οδηγούς σε φτωχές χώρες.         Είμαι κι εγώ ένας οδηγός και συμμετέχω σ’αυτή τη γιορτή με πολλή χαρά και αγωνία για το πως θα γιορτάσουμε την επόμενη χρονιά την ίδια γιορτή.                                                                                

Δράσεις για το βραβείο Αειφόρου Σχολείου

από την μαθήτρια "Δήμητρα Δ" 

   Το σχολείο μας όπως ξέρετε έχει μπει στο πρόγραμμα Αειφόρου σχολείου. Είναι ένα πρόγραμμα που δραστηριοποιείται σε πολλούς άξονες όπως:

•  Η προστασία του περιβάλλοντος   
• Η σωστή αγωγή υγείας και η σχέση της με την διατροφή  
• Η γνωριμία και η διάσωση του πολιτισμού μας 
• Η αποφυγή κάθε μορφής βίας   
• Η αναγνώριση και ο σεβασμός άλλων λαών και πολιτισμών 
• Η ενεργοποίηση των μαθητών σε συμμετοχικές διαδικασίες 
• Η δημιουργία ευαισθητοποιημένων ,ενημερωμένων, δραστήριων, πληροφορημένων,υπέυθυνων και ενεργών μαθητών-πολιτών. 
 

Στα πλαίσια επίσης αυτού του προγράμματος το σχολείο μας καθιέρωσε κάθε Τρίτη ως μέρα ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Αυτές τις μέρες το σχολείο προτείνει να τρώμε:

• Κουλούρι
• σταφιδόψωμο
• τοστ με τυρί ή φέτα και μαύρο ψωμί
• παξιμάδι με ντομάτα και φέτα
• κριτσίνια
• μαύρο ψωμί με μέλι
• γιαούρτι με μέλι κ.α.  

Τα περισσότερα από τα παραπάνω θα υπάρχουν στο κυλικείο.

Σίγουρα θα είναι μια διασκεδαστική εμπειρία!!!