Τα κάλαντα

Από τις μαθήτριες του ΣΤ1, Δανάη Μ. και Εμμανουέλα Σ.

Σήμερα είναι παραμονή Χριστουγέννων και τα παιδάκια τρέχουν στους δρόμους και λένε τα κάλαντα. Το πρωί ήρθαν κάποια παιδιά στο σπίτι και μας είπαν τα κάλαντα. Την στιγμή που τραγουδούσαν αναρωτήθηκα ''ποιο είναι άραγε το έθιμο των καλάντων;''. Έτσι αποφασίσαμε να ψάξουμε και να μάθουμε. Διαβάστε παρακάτω: 

Τα κάλαντα αποτελούν το αγαπημένο έθιμο των παιδιών αλλά και ένα από τα αρχαιότερα έθιμα. Τα Κάλαντα αποτελούν δημοτικά ευχητικά και εγκωμιαστικά τραγούδια που ψάλλονται εθιμικά κατά έτος κυρίως την παραμονή μεγάλων θρησκευτικών εορτών όπως των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς (Αγίου Βασιλείου), των Θεοφανίων, ακόμη και των Βαΐων (ή Λαζάρου), με εξαίρεση εκείνων της Μεγάλης Παρασκευής που είναι κατανυκτικά.

Κύρια παραδοσιακά μουσικά όργανα που συνοδεύουν τα κάλαντα είναι το τρίγωνο, το λαούτο, το νταούλι η τσαμπούνα, η φλογέρα κ.ά. Οι τραγουδιστές - οργανοπαίκτες των καλάντων ονομάζονται "καλαντιστές". 

Ιστορία: Η λέξη κάλαντα προέρχεται από την λέξη «Καλένδες» ή «Καλάνδες», που τον 5ο αιώνα περιέγραφε τις πρώτες ημέρες των ρωμαϊκών μηνών και η οποία με τη σειρά της, προέρχεται από το ελληνικό ρήμα «καλώ». Από την ίδια λέξη προέρχεται και η σημερινή λέξη calendar (ημερολόγιο) ή εξελληνισμένα καλεντάρι.

Στα αρχαία Ελληνικά χρόνια υπήρχε το έθιμο της ειρεσιώνης, κατά το οποίο τα παιδιά γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι για να ευχηθούν τραγουδώντας και κρατώντας την ειρεσιώνη, ένα κλαδί ελιάς ή δάφνης, στολισμένο με καρπούς και κομμάτια άσπρου μαλλιού. Τα κάλαντα ψάλλονται κυρίως από παιδιά μέχρι ορισμένου ορίου ηλικίας (14-15 ετών) αλλά και από ώριμους άνδρες, είτε μεμονωμένα είτε κατά ομάδες που περιέρχονται οικίες, καταστήματα, δημόσιους χώρους κλπ με τη συνοδεία του πατροπαράδοτου σιδερένιου τριγώνου αλλά ενίοτε και άλλων μουσικών οργάνων (φυσαρμόνικας, ακορντεόν, τύμπανου κλπ). 

Κύριος σκοπός των τραγουδιών αυτών είναι μετά τις αποδιδόμενες ευχές τα "Χρόνια Πολλά" το φιλοδώρημα είτε σε χρήματα (σήμερα) είτε σε προϊόντα (παλαιότερα). 

Τα κάλαντα ξεκινούν κυρίως με χαιρετισμό στη συνέχεια αναγγέλλουν τη μεγάλη χριστιανική εορτή που φθάνει και καταλήγουν σε ευχές. Χαρακτηριστικό σημείο είναι η γλώσσα στην οποία αυτά ψάλλονται, στη καθαρεύουσα, καταδηλούντα την άμεση καταγωγή τους από τους Βυζαντινούς χρόνους τις Καλένδες του Ιανουαρίου που γιορτάζονταν με ιδιαίτερη λαμπρότητα. 

Ο μεγάλος αριθμός των διαφόρων παραλλαγών εξανάγκασε να διακρίνονται αυτά σε εθνικά ή αστικά και στα τοπικά ή παραδοσιακά (κατά περιοχή). Στα χριστουγεννιάτικα κάλαντα έχουν καταμετρηθεί περισσότερες από τριάντα παραλλαγές μόνο στον Ελλαδικό χώρο. Σήμερα εκτός των παραπάνω έχουν εισαχθεί και διάφορα αγγλοσαξωνικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια, μερικά των οποίων έχουν και μεταγλωττιστεί στην ελληνική που δυστυχώς τείνουν να υπερκαλύψουν τα παραδοσιακά. 

Επίσης και η ημέρα που ψάλλονται τα κάλαντα σε ορισμένες περιοχές ονομάζονται "Κάλαντα" (Κόλιντα, Κόλεντας, Κόλιαντας) με εξαίρεση τη νήσο Μήλο που ψέλνονταν μόνο τη παραμονή της Πρωτοχρονιάς, συντασσόμενα κάθε φορά νέα κάλαντα, με τα οποία όμως ζητούσαν οικονομική συνδρομή για κάποιο κοινωνικό σκοπό (πχ ανέγερση ή επιδιόρθωση ναού) δίδοντας και συμβουλές προς τους άρχοντες η παρατηρήσεις με σκωπτικό χαρακτήρα. Τέτοιες είναι και οι σχετικές "μαντινάδες" της Κρήτης ή "κοτσάκια" της Νάξου με σκωπτικό επίσης χαρακτήρα που ψάλλονται ως "κάλαντα". 

Καλά Χριστούγεννα σε όλους, με υγεία και αγάπη !!!!!

Πηγές:

• http://www.mama365.gr 
•  http://el.wikipedia.org και
• https://www.youtube.com